Het gaat hard met de last mile – Boekblog #36

Wanneer zijn we het begrip last mile voor het eerst gaan gebruiken? Exact weet ik het niet. Maar dat die last mile steeds belangrijker wordt, is wel zeker.

Vooral nu het online bestellen en bezorgen nog sneller groeit dan we vóór de komst van covid hadden verwacht. Het is daarom goed te zien hoe bedrijven blijven zoeken naar manieren om het bezorgtraject sneller, efficiënter én vooral duurzamer te laten verlopen.

Overal in de stad zien we de fietskoeriers van Thuisbezorgd, Deliveroo en andere maaltijdbezorgers. En natuurlijk zijn er de logistieke dienstverleners die inzetten op het zoveel mogelijk terugdringen van de Co2-uitstoot in het hele distributietraject, en vooral op dat laatste stuk. Want daar valt qua duurzaamheid veel te winnen.

CityHubs

Als het om ambitie gaat, springt DHL er uit. Het bedrijf streeft ernaar dat in 2025 70 procent van alle last mile-routes uitstootvrij is. De CityHubs voor duurzame stadsdistributie vormen daarin een belangrijke schakel. In het boek 25 Jaar Online Winkelen in Nederland hebben we alleen die in Groningen meegenomen. Die stad had wereldwijd de primeur met de allereerste DHL-CityHub. Inmiddels telt Nederland er al zo’n 140.

Het onderstreept maar weer eens dat de ontwikkelingen op het terrein van duurzaamheid in onze sector bijzonder hard gaan. Ben buitengewoon benieuwd waar we staan als we ooit de geschiedenis van e-commerce van een update voorzien.

Dit is blog 36, gebaseerd op mijn boek, gepubliceerd door Nubiz (2019). In dit boek breng ik voor het eerst, samen met historicus Wilbert Schreurs, de uiterst boeiende geschiedenis van e-commerce in Nederland in kaart.